De geboorte van de Deinumer roeiploeg.
Thom van der Meer had een droom! Elke keer weer als hij met hoge snelheid over een van de Waddeneilanden jaagde met zijn gele gevaarte en blauwe aan en uit lichtjes op het dak… Een van de zwaarste roeiwedstrijden; met een sloep roeien van Harlingen naar Terschelling, maar het is zeer moeilijk om een goeie sloep met een HTnummer te krijgen.
Maar even ieder die Thom kent weet dat deze man niet zomaar opgeeft. Hij vond zijn geluk in de Albatros; een oude toch ietwat verwaarloosde sloep dit in het bezit is van de familie Funke (eigenaar van een boekenzaak op Terschelling).
Als wij deze sloep zouden opknappen konden we met gesloten beurzen de sloep zeker twee jaar lenen.Er moesten een paar planken worden vervangen want de sloep was goed lek.
Onderhand ging het als een lopend vuurtje door Deinum, want Thom had ook nog bemanning nodig die aanmonsterden. Dit was dan ook geen probleem, want die mannen kwamen als beren op de honing af. Hun werd gevraagd: ‘Waarom?’ en er was maar één antwoord: “Voor de Uitdaging!”.
Eerst werd de sloep provisorisch gerepareerd om voor de prachtige winter te kunnen oefenen. We kregen les van Esther, een dame uit Leeuwarden, die de HT al diverse malen geroeid had en van Greydanus uit Hilaard met veel ervaring. Zij hebben uitgelegd hoe de houding moet , waar je de kracht moet neerleggen in de roeispaan, maar als belangrijkste en dit is de basis voor elke sport: dat je een team moet zijn! Ze hebben ons het roeien bijgebracht en ook stuurman Wim instructies gegeven. Hiervoor onze hartelijke dank, want anders prutsten we nu nog op de het kanaal om.
Na een paar weken zelf te hebben getraind keerde Esther nog een keer terug. Wij dachten dat we al hele kerels waren die de zeemijlen met een schuimkraag achter ons zouden laten. Dit bleek niet het geval… zoals een echte coach betaamd liet Esther ons eerst effe voelen dat je een heleboel spiertjes nodig hebt om te roeien, zeg maar alles wat er is aan spier dat in het menselijk lichaam schuilt…. Nu kwam ze ons vertellen dat je deze boot (hij weegt +/- 1,5 ton en is één van de grootste sloepen met HT nummer) met 31 slagen per minuut roeit.
Dus gingen we aan de slag maar na de brug tussen Deinum en Ritsumasyl kwam de volgende verrassing. Het gaan versnellen met 20 slagen, alles geven wat je hebt. Dit geeft als resultaat dat je de volgende dag effies stoer op een dieplader van 50 cm hoog zal springen en dat eindigt in een rare buiteling en een schaterlachende vrachtwagenchauffeur. Spierpijn dus over het hele lichaam. Maar niet zeuren en doorzetten. Blaren verzamelen is ook een hobby die je er zowaar in crisistijd gratis bij krijgt.
Maar wat is dan in vredesnaam de bedoeling van deze sport?? Zoals eerder gezegd de uitdaging.
In de winter is er hard gewerkt aan de boot. Gekrabd, geschuurd, gekit, gelakt, onderwaterschip alleen al 7x in de verf gezet. Sponsors gezocht en gevonden.
Voor de winter aan touwtrekken gedaan bij Anne Woudstra in de schuur tegen een ploeg uit Britsum. Ook dank aan Anne, die elke woensdagavond voor ons klaarstond om er een team van te maken. Een ieder op zijn eigen kracht kunnen inschatten en een ieder in zijn waarde laten is een groot goed dat deze man bezit en laat zien. Zijn touwtrekploeg haalde brons op het Wereldkampioenschap in Schotland.
Maar nu terug naar het water… Na het opknappen ging de boot bij Scheepswerf Kroes te water of beter gezegd onder water, want hij was te droog en moest zich nog zetten door het vocht. Maar het is een juweeltje geworden met alle sponsoren erop en verstelbare voetsteunen erin.
We worden nog in prachtige shirts gehesen maaaarrrr je kan er nog zo mooi en stoer uitzien het gaat tenslotte om het roeien met alle spieren die je hebt.
Op 10 maart zou onze boot gemeten worden voor zijn handicap achter een sleepboot, maar dit ging helaas niet door want de sleepboot was stuk. We mogen nu aan de HT race meedoen met metingen van de laatste keer. Inmiddels is de Albatros weer in functie en zijn we weer druk aan het trainen op het kanaal en op de Friese wateren.
Groeten van een trots roeiteam.
(Gerlof Feenstra, Paulo Wismans, Jan van der Wal, Thom van der Meer, Cor van der Meer, Wim Kool, Ytzen Kuiphof, Paul Kuiphof, Teo Prosje, Erik-Jan Wijnstra, Marcel Stinstra en Bart Feenstra )
P.S. Als het roeiteam niet roeit zie je deze gasten werkelijk de meest vreemde en uiteenlopende zaken doen.
Bijvoorbeeld een les in een Russische vechtsport waarbij je je teamgenoot straffeloos in elkaar mag rossen ‘sommige mensen buiten dit meteen uit want Paulo schopte Erik Jan de hele gymzaal door…’ later bleek dat Paulo in het verleden ook aan zo’n vechtsport deed.
Erik Jan regelde een joggingstocht naar de paardenboerderij nabij Marsum om daarna stallen uit te mesten.. lijkt smerig maar was een zeer geslaagde middag.
Paulo regelde een middagje een fiets af te rossen in het bos van Appelscha, resultaat van dit uitje 1 teamlid met een hongerklop ‘whatever that may be’ en een uitvaller met een geblesseerd achterwerk.
Een dagje houtkloven/zagen door Thom van der Meer, wat eindigde in een aflevering van Parijs Dakar, inclusief landrover.
En ook nog een schaatspartijtje op de Alde Feanen waarbij Thom en natte schaats reed en Ytzen de gehele onderwaterhuishouding inspecteerde.
En laten we tot slot niet de geslaagde Nieuwjaarsborrel in het oude kaaspakhuis aan de Sint Janswei vergeten.
Voor bewegende beelden bij dit verhaal, zie:
of
De redactie van deinumdorp.nl bedankt Bart Feenstra ( en vrouw) voor dit mooie verhaal ! We zien uit naar het vervolg .. !
