It Klaverbled brengt toneelstuk met boodschap

Van onze speciale verslaggever.

“It Klaverblêd” brengt toneelstuk met boodschap.

It Klaverblêd bracht zaterdagavond 16 februari 2008 een uitvoering van het blijspel “Gewoan te Gek” op de planken in ’t Holt te Deinum.
In ’t Holt trof het publiek een prachtige huiskamer aan waarin de vier patiënten, namelijk Isar Schut (Sietse de Vries), Bram Meijer (Winse Faas), Femmie ten Have (Dirkje Woudstra) en Lisette Kuilman (Stijntje Baarda), hun dagen doorbrengen. Zij allen waren ontslagen uit het gekkenhuis, omdat ze daar te goed voor waren volgens de deskundigen. Ze waren in het huis geplaatst, om van daaruit door te stromen naar de “normale” maatschappij. Een sociotherapeute Toos Spit (Betteke Eerligh) begeleidt hen daarbij via kringgesprekken en natuurlijk het volstoppen met pillen. Toos is zo nu en dan zelf behoorlijk gestoord. Na een poosje het stuk te hebben gevolgd komt de vraag naar boven: “Wie is er nu eigenlijk gek”. Lisette, die zich uitgeeft voor kunstenaar, zit de meeste tijd van het stuk in haar kunstwerk, een koelkast, die ze haar drie dimensionale installatie noemt. Isar is de intellectuele gek met een gespleten persoonlijkheid. Femmie, is de jongste “gek” van de vier en staat altijd voor een ander klaar. Bram is niet de snuggerste van het stel. Hij denkt dat hij groene vingers heeft en zit de meeste tijd op zijn biologische groentetuin. Een winterwortel ziet hij aan voor een asperge. Een bosje onkruid is volgens hem een krop sla, nou dan weet je het wel, zo gek als een bos uien. Voor het in aanmerking komen van subsidie krijgen ze bezoek van wethouder Henri van der Berghe (Andries de Boer), een echte koude kak bestuurder. Na wat gesprekken met deze “gekken” komt de wethouder tot de conclusie dat hij het subsidiegeld beter kan besteden om het huis te verbouwen en er asielzoekers in te stoppen. De vier verklaarden de wethouder voor knettergek. Toos krijgt de wethouder zo gek dat hij nog eens langs zal komen. In een kringgesprek en met pillen, spreekt Toos met de 4 af dat ze hun van hun beste kant moeten laten zien wanneer de wethouder nogmaals op bezoek komt.
De nieuwe buren, Daan Bruns (Jetse Baarda) en Ans Bruns (Louice Hessels) leefden zich beide goed in in hun rol. Ans de buurvrouw had de broek (mantelpakje) aan en stak Daan regelmatig de gek aan, zodat deze niet veel in de melk te brokkelen had en naar haar pijpen moest dansen.
Tijdens het tweede bezoek van de wethouder komt Isar op als Napoleon Bonaparte en zegt een echte leider te zijn. Femmie heeft de rol van verleidster op zich genomen en weet de wethouder te verleiden, die van haar zo gek als een deur werd, waarvan Lisette als Akela Hobbezak een foto maakt. Van achter uit de zaal komt Don Quichot op zijn 1 pk bezem met hauvermout ontsteking (paard) als een gek het toneel op rennen. Ook de nieuwe buren dragen hun steentje bij aan de algehele verwarring met goocheltrucs en de verkoop van te gekke plastic bakjes. Toos en natuurlijk de wethouder weten zich geen raad. Na wat alcoholisch vocht naar binnen te hebben gebracht waren ze snel in een toestand van dronkenschap. De wethouder wilde graag in het bezit komen van de foto die gemaakt was door Akela Hobbezak. Nadat de 4 zich verkleed hadden in nette kleren en alles ontkenden van wat er zich had afgespeeld kwam men snel tot overeenstemming. De wethouder kreeg de foto en het huis kreeg zijn subsidie.
Het publiek had echter zo genoten van het stuk, dat het de spelers dankte met een daverend applaus. Het toneelstuk onder regie van Monte Huizinga met als regie assistent/ynstekster Anne-Gé ten Berg ,bleek een goede keuze geweest te zijn, maar het publiek bleef zitten met de vraag: “Wie is er nou eigenlijk gek”? Ieder heeft zo zijn eigen tic; of zoals een oude volksspreuk luidt:
Er lopen meer”gekken” buiten rond als dat er in de inrichting zitten.

Ike on the mountain