“Vooruitkijken is wat ik wil. Ik ben heel erg blij dat er een goede opvolger is. Ik heb vertrouwen in een goede toekomst voor deze praktijk. Dat gevoel van blijdschap overheerst”, zegt Dennis in een vraaggesprek over zijn afscheid. “Ik wil niet teveel terugkijken. Dat hebben we al gedaan bij mijn 25-jarig jubileum.”
Vertrouwen in de toekomst
Dennis vervolgt direct met het uitleggen waarom hij zoveel vertrouwen in de toekomst heeft. Daarbij toch even een blik terug naar de jaren 90: “Ik werkte toen als enige huisarts in de praktijk in Marsum. En misschien ben ik van nature wel een beetje een solist. Dat voldeed me toe ook prima, maar door de stimulans van mijn vrouw Eveline ben ik gaan inzien dat samenwerken met een collega voordelen heeft.
Dat resulteerde in een samenwerkingsverband met Nicole Meijerink. En nu nog steeds verdelen we de werklasten en -lusten. Door de nieuwbouw van Gezondheidscentrum Nij Franjum zijn we meer gaan samenwerken met paramedische professionals, en konden huisartsen in opleiding bij ons een werkplek krijgen. Dat laatste geeft nu de verbinding naar de toekomst: Esther Bosma, die twee jaar geleden bij ons gewerkt heeft en goed beviel, wordt de nieuwe huisarts. Ze is net klaar met haar specialisatie tot huisarts en zocht een werkplek. Daarom is het nu de juiste tijd om te stoppen, nu er een opvolger is. De toekomst van de praktijk zie ik daarom rooskleurig tegemoet. De praktijk is gezond. De combinatie met de apotheek zorgt voor een verantwoorde bedrijfsvoering. De apotheek kon op naam van Nicole komen, en Nicole en Esther gaan samen de praktijk voeren.”
Tekort aan huisartsen
“We mogen met de voortzetting van de praktijk erg blij zijn. Er is namelijk een groot tekort aan huisartsen. De toekomst van huisartsenzorg is voorlopig veilig gesteld.
Sommigen vinden het jammer dat er geen mannelijke opvolger is. Ja, dat is zo. Esther is geen man.
Maar als je daarop koerst, heb je weinig kans van slagen. Er zijn nu weinig mannelijke huisartsen zonder werk.”
Administratie, protocollen en automatisering
“Vanwege de geslaagde overname stop ik met een goed gevoel. Het echte huisartsen-vak in eigen praktijk zal ik wel gaan missen. Maar wat ik niet zal missen zijn al die zaken die erbij komen. En dan denk ik aan de toegenomen administratie, protocollering en automatisering. Dat geeft me weleens het gevoel niet met het werkelijke huisartsenwerk bezig te zijn. Medisch maatwerk vind ik belangrijk en dat gaat niet altijd samen met protocollering.”
Veranderingen
“Het enige wat nooit zal veranderen zijn de voortdurende veranderingen. Ik denk bijvoorbeeld aan computerprogramma’s. Veranderingen die vaak verbeteringen genoemd worden. Maar als ik maandagochtend mijn pc aanzet en ik zie een heel ander scherm, waarvan ik niet weet hoe het werkt, dan vraag ik me op dat moment af wat deze update aan meerwaarde heeft. Zuchten, doorgaan en vandaag of morgen kom ik er wel achter.”
Medische Auke Rauwerda
“Gelukkig heb ik niet vaak stress ervaren, maar het verschil tussen druk en niet druk scheelt maar een klein beetje. Het is een kwestie van sturen op een dragelijke dosis, op een goede balans. Dat is het mooie van eigen baas zijn. Dan kan je daar zelf goed op sturen. Soms zou ik onze praktijk willen vergelijken met een medische Auke Rauwerda winkel. Laagdrempelig om te komen, ze denken met je mee, ze vragen waar je het voor nodig hebt, om dan met een beter alternatief te kunnen komen. Er hing daar een bordje: Liever een kleine baas dan een grote knecht. Dat sprak me aan. Ze hebben van alles in huis. Dat totaalconcept dat heb ik ook altijd willen bieden. Ehbo, verloskunde, consultatiebureau, apotheek, ouderenzorg , etcetera. Ik noemde in het begin weleens, dat ik mijn eigen ministerie van Volksgezondheid had, vanuit Marsum.”
Tijd
“Huisarts zijn, blijf ik een mooi beroep vinden. Ik stop er mee omdat het me de gelegenheid geeft om ook andere activiteiten te ondernemen en omdat nu de gelegenheid is om de praktijk goed over te dragen. Ik heb besloten nog niet te beslissen wat te gaan doen in de tijd die gaat vrijkomen, zodat ik, wanneer ik klaar ben met het huisartsenwerk, dán kan beslissen wat ik wil gaan doen.
Vorig jaar was mijn schoonmoeder ziek, ze is nu overleden. Ik kwam er niet aan toe om de hulp te geven die ik had willen geven. Ik wil graag iets kunnen bijdragen, nog iets betekenen. Het is fijn te weten, dat ik daar nu tijd voor kan maken.”
Vertrouwen en betrokkenheid
“Natuurlijk geeft het stoppen ook een dubbel gevoel. Je hebt met patiënten grote life-events beleefd. Geboorte, een intiem, vaak spannend moment, maak je mee. Ernstige ziekten en sterven, daar ben je ook bij. Heel indringend en vaak ook heel warm. Je kent elkaar en er is sprake van vertrouwen. Dat is niet direct weg als je gaat stoppen. Ook nu voel ik me nog betrokken bij mensen die een actueel gezondheidsprobleem hebben. Ik zeg niet dat het niet zonder mij zou kunnen, maar ik heb het ziekteproces meegemaakt en weet wat het betekent. Het kan best zo zijn dat ik hen nog eens opzoek. Ik voel me bij hen betrokken. Dat is een gevoel dat niet tussen 8 en 5 uur is te vangen. Het is bovendien een gevoel, wat verbonden is aan de eigen praktijk. Als ik waarneem, ken ik de patiënten niet. Dan doe ik wel het mooie huisartsenwerk, maar het is minder warm dan in eigen praktijk. ”
Praktijk voorop
“Natuurlijk had ik nog wel een jaar langer kunnen werken. Maar de continuïteit van de praktijk stond voorop. We hebben de eer dat Esther voor onze praktijk koos. De puzzel past op dit moment in elkaar. We zijn blij met deze kans omdat we Esther al kennen en zij kent ons.”
Afronden
Kom je nu nog wel eens in de praktijk?
“Ja momenteel elke dag. De boekhouding en de administratie afmaken, overdracht doen en opruimen. Dat kan ik nu in rust doen. Ik hoop over een paar weken klaar te zijn. Ach, … wat daarna komt, zie ik wel. Als Nicole nog eens een beroep op me doet om in te vallen, vind ik dat niet vervelend.
Ik krijg leuke en warme reacties te horen. Oh wat jammer dat je nu weggaat, want ik ben zo aan u gewend. Dat is heel begrijpelijk, en fijn om te horen.”
Afscheid andersom
Jouw afscheid is eigenlijk andersom. Patiënten bieden jou geen afscheidsavond aan, maar jij biedt het hen aan.
“Ja, ik ga weg, dus ik neem afscheid. Graag wil ik de patiënten bedanken voor het vertrouwen in mij, en daarom bied ik een feestavond aan. Ik wil dat het een vrolijke en informele avond wordt. Net zoals bij mijn 25-jarig jubileum.”
Zou je het weer doen?
Als je 30 jaar geleden wist wat je nu weet, zou je er dan weer voor kiezen om in Marsum huisarts te worden? Dennis denkt even na. Niet omdat hij het antwoord niet weet, maar meer om de juiste woorden te vinden.
“Ja ik zou hier weer voor kiezen. Eveline en ik hebben hier een goed thuis gehad, onze kinderen, Loes, Paula en Renée, zijn alle drie hier geboren. We kijken terug op een plezierige tijd in Marsum. We weten niet wat de toekomst ons gaat brengen, we leven nu hier en hebben inmiddels vooral hier onze kontakten. Ook persoonlijke kontakten in de muziek, de kunsten en in sport.”
Straks
“Hoe de tijd straks in te vullen, wil ik nu nog niet beslissen. Ik maak me geen zorgen, dat ik me ga vervelen. Mijn enige vaste afspraak tot nu toe is, dat ik binnenkort als scheepsarts meega met het zeilschip “De Eendracht” met een oversteek van Sint Maarten naar de Azoren. Zo’n grote tocht is iets nieuws voor mij. Ik mag graag reizen, maar ik weet ook dat het geluk niet ergens anders ligt.”
Tenslotte:
Is er iets wat je nog zou willen zeggen?
“Ja ik val in herhaling. Maar ik wil het nog een keer zeggen. Ik ben blij dat ik met Nicole ben gaan samenwerken en dat onze samenwerking zich zo natuurlijk opbouwde. Ik leerde dat het leuker was dan alleen. Je moet het natuurlijk wel treffen met je maatje. Dat geluk had ik. Ja zeker.
Ook ben ik blij dat de assistentes Alice en Jannie in de praktijk blijven. Ik heb altijd met veel plezier met ze samengewerkt. Jannie en Alice zijn eigenlijk de spil in onze praktijk, ze kennen de meeste mensen.
En verder denk ik wel eens: In Marsum verdwijnen winkels. Gelukkig wordt de kans groter, dat de bakkerswinkel, volgens de laatste berichten, weer open kan gaan. Zo mooi dat dergelijke initiatieven vanuit Dorpsbelang gedragen worden. En ik vind het fijn dat er nu zekerheid is, over de continuïteit van de huisartsenpraktijk.
Bedankt voor alles. Ik hoop veel van mijn patiënten te mogen ontmoeten op mijn feestelijk afscheid”
Afscheidsfeest:
Afscheid Dennis Dooren in Nij Franjum op vrijdag 25 januari.
Aanvang: 18.30 uur. Om 20.00 uur ruimte voor een dankwoord.
Om 20.30 uur start feestelijke avond met cabaretier/huisarts Ernst van der Pasch
21.15 uur : optreden band “Groove, Brother, Groove”
Ceremoniemeester Jan Hendrik Verf tel 06-20055689
Bij de foto’s:
Enkele foto’s uit leven van Dennis en zijn gezin.
Eerdere artikelen over Dooren:
